Mijn moeder had een bijzondere passie: Nederlandse blikken verzamelen. Jaar in, jaar uit struinde ze rommelmarkten en kringloopwinkels af, altijd op zoek naar dat ene unieke exemplaar dat nog ontbrak. Geen kraam was veilig, geen rek werd overgeslagen — en steevast kwam ze thuis met een nieuwe aanwinst.
Langzaam maar zeker groeide haar zoektocht uit tot een indrukwekkende collectie. Van iconische Van Nelle koffieblikken tot kleurrijke Droste-cacao en sfeervolle Douwe Egberts exemplaren. Sigarenblikjes, oude pennendoosjes en nostalgische spaarpotjes namen hun plek in de vitrines. Wat begon als een nieuwsgierige hobby werd een klein stukje Nederlandse geschiedenis in blik — een tastbare herinnering aan haar plezier, oog voor detail en volharding.
In 2021 is mijn moeder overleden. Sindsdien staan haar blikken veilig opgeslagen in onze loods — dozen vol herinneringen, elk met een verhaal. Het voelt bijna alsof ze nog even moet binnenstappen, met dat blik in haar ogen van: “Kijk eens wat ik nou weer heb gevonden!”
Nu is het aan ons om haar verzameling eer aan te doen. We gaan de collectie onderzoeken, catalogiseren en vastleggen. Pas daarna bepalen we wat de beste bestemming is: bewaren, tentoonstellen, doorgeven, of een nieuwe liefhebber vinden die haar passie kan voortzetten.
Wat de uitkomst ook wordt, één ding staat vast: Oma’s blikken zijn meer dan blik. Het zijn herinneringen, verhalen en een stukje van haar — een erfenis die aandacht, zorg en bewondering verdient.